Δημοκρατία και Εκπαίδευση: Η πρόκληση της Ψηφιακής Τεχνολογίας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

Το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση διοργανώνει, στο πλαίσιο της Πράξης «Ακαδημία Πλάτωνος: η Πολιτεία και ο Πολίτης»  ημερίδα με τίτλο Δημοκρατία και Εκπαίδευση: Η πρόκληση της Ψηφιακής Τεχνολογίας, με τη συμμετοχή διακεκριμένων επιστημόνων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η ημερίδα που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1^η Δεκεμβρίου 2012 στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, αποτελεί συνέχεια του προγράμματος  «οι Διάλογοι των Αθηνών». 

Στο πλαίσιο της ευρύτερης προβληματικής που αφορά στις ευθύνες του σήμερα και τις προκλήσεις του αύριο, ο σύγχρονος κόσμος αντιμετωπίζοντας ραγδαίες εξελίξεις πολιτικοοικονομικού κυρίως χαρακτήρα καλείται να προβληματιστεί για την πρόκληση που αποτελεί η ψηφιακή τεχνολογία για τον εκδημοκρατισμό της εκπαίδευσης με την ευρύτερη έννοια της, που περιλαμβάνει τη δια βίου μάθηση και τη διάθεση και διαχείριση πολιτστικού περιεχομένου.

Στόχος της ημερίδας είναι να ανοίξει έναν δίαυλο επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων μεταξύ εκπροσώπων των πολιτικών, κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών, καθώς και εκπροσώπων της τέχνης ώστε να υπάρξει ένας δημιουργικός διάλογος για την ψηφιακή τεχνολογία ως πρόκληση στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και να τεθούν τα θεμέλια σχεδιασμού πολιτικής για το μέλλον.

Η ημερίδα θα επικεντρωθεί σε ζητήματα που άπτονται της ψηφιακής τεχνολογίας με έμφαση στις επιδράσεις της στην δημοκρατία και την εκπαίδευση με διακεκριμένους ομιλητές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι: Σταμάτης Κριμιζής, [Ερευνητής, Ακαδημαϊκός, Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας], Δημήτρης Γκούσκος [Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Αθηνών], Εύη Σαχίνη [Προϊσταμένη Τμήματος Στρατηγικής και Ανάπτυξης, ΕΚΤ-ΕΙΕ], Charlotte Roueche [Καθηγήτρια στο King’s College London και Senior Research Fellow in Digital Hellenic Studies], Γεώργιος Μητακίδης [Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πάτρας, DIGITAL ENLIGHTENMENT FORUM], Θανάσης Χατζηλάκος [Καθηγητής, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου], Χατζηπανάγος Στυλιανός [Λέκτορας, King’s College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου], Peter Meineck [Καθηγητής, Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης] κ.ά.

Η ημερίδα αποτελεί συνέχεια των Διαλόγων των Αθηνών, με τους οποίους που πραγματοποιήθηκαν στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, τον Νοέμβριο του 2010, και οι οποίοι συνεχίζονται διαδικτυακά μέσω του ηλεκτρονικού επιστημονικού περιοδικού,  Athens Dialogues e-journal, το οποίο επιμελείται επιστημονικά το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Harvard. Η ημερίδα κλείνει τον κύκλο διοργανώσεων των Διαλόγων για το 2012 (προηγούμενες ημερίδες για την Πρόκληση της Μετανάστευσης και τη σχέση της Επιστήμης, Τεχνολογίας και Ηθικής πραγματοποιήθηκαν το Σεπτέμβριο του 2012 στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και στις 3 Νοεμβρίου 2012 στη Βοστώνη, αντίστοιχα).

Η Ελληνική Σκέψη σε Διάλογο:
Προγράμματα Βιωματικής Μάθησης

Το εκπαιδευτικό εργαστήριο πραγματοποιείται στο Πλαίσιο του Έργου «Η Ελληνική Σκέψη σε διάλογο: Προγράμματα Βιωματικής Μάθησης». Το εν λόγω έργο αποτελεί μέρος της Πράξης «Ακαδημία Πλάτωνος: Η Πολιτεία και ο Πολίτης» που υλοποιείται μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από Εθνικούς Πόρους. Στόχος του εν λόγω Έργου είναι η Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση ανθρώπων κάθε ηλικίας, μέσα από ένα ευρύ φάσμα βιωματικών δραστηριοτήτων, σ΄ ένα πλαίσιο που στοχεύει στη διάνοιξη νέων δρόμων σκέψης και στοχασμού σε ζητήματα παγκόσμιου και διαχρονικού ενδιαφέροντος, με επίκεντρο τον Ελληνικό τρόπο σκέψης και την περιοχή της «Ακαδημίας Πλάτωνος».

Το έργο «Η Ελληνική σκέψη σε διάλογο: Προγράμματα Βιωματικής Μάθησης» σχεδιάστηκε από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και υλοποιείται σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ως ένα «έργο εν κινήσει και εν διαρκεί εξελίξει». Κορυφαίοι στοχαστές, ακαδημαϊκοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες και διανοούμενοι από όλο τον κόσμο θα συμμετέχουν σε δημόσιες συζητήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, εργαστήρια και στοχευμένα προγράμματα βιωματικής μάθησης με άξονα τον ελληνισμό, την Πολιτεία και τον Πολίτη.

Τα προγράμματα βιωματικής μάθησης περιλαμβάνουν τις ακόλουθες δράσεις:

(α) Λέξεις και Σκέψεις

(β) Εικαστικοί Διάλογοι

(γ) Εργαστήρια/ Workshops

(δ) Παράλληλες δραστηριότητες

και απευθύνονται κυρίως σε ενήλικους (εκπαιδευτικοί, ακαδημαϊκοί, φοιτητές, αλλά και ευρύ κοινό). Η διάρκεια των προγραμμάτων είναι 24 μήνες και θα υλοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της τριετίας 2012-2014, ενώ θα κορυφωθούν το 2013 (ευρωπαϊκό έτος Πλάτωνα).

Το Πρόγραμμα των Εργαστηρίων / Workshops απαρτίζεται από μια σειρά δράσεων, κατά τις οποίες η ελληνική σκέψη συμφύεται με τη σύγχρονη πραγματικότητα και τα νέα μέσα. Tα εργαστήρια που υλοποιούνται έχουν ως στόχο την εξοικείωση των συμμετεχόντων με έννοιες της ελληνικής σκέψης και της ελληνικής φιλοσοφίας, με τρόπο που να σχετίζεται με τα σύγχρονα ρεύματα της διανόησης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.   Απώτερος σκοπός των εργαστηρίων αυτών είναι η διερεύνηση σε βάθος μέσα από πρωτότυπες προοπτικές του γενικού θέματος «Η ευθύνη του σήμερα. Οι προκλήσεις του αύριο». 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ

-------

ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ, 1 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Γεώργιος Μπαμπινιώτης

Καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών

10:00-11:30 1^η Συνεδρία

Σταμάτης Μ. Κριμιζής

Johns Hopkins Applied Physics laboratory & Ακαδημία Αθηνών

Απομυθοποίηση της γνώσης για το διάστημα: ο αποφασιστικός ρόλος της ψηφιακής τεχνολογίας

Εύη Σαχίνη

Προϊσταμένη Τμήματος Στρατηγικής και Ανάπτυξης, Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ)

Προετοιμάζοντας το Μέλλον του Κοινού μας Παρελθόντος:

Καλλιεργούμε τον Ενιαίο Ανοικτό Ψηφιακό Χώρο για τον Ελληνικό Πολιτισμό και Παιδεία

 

Charlotte Roueché

Καθηγήτρια στο King's College του Λονδίνου;  Senior Research Fellow in Digital Hellenic Studies

Συμμετοχή στη γνώση: Διδάσκοντας τη Συμμετοχή

11:30-12:00 Coffee Break

12:00-13:30 2^η Συνεδρία

Γεώργιος Μητακίδης

Καθηγητής Πανεπιστήμιο Πάτρας και Πρόεδρος του DIGITAL ENLIGHTENMENT FORUM

Ψηφιακός Διαφωτισμός : Εκπαίδευση , Δικαιώματα και Εμπιστοσύνη

Donna Kurtz

Καθηγήτρια Κλασικής Τέχνης, Senior Research Fellow of Oxford e-research Center (OeRC)

Εκδημοκρατισμός της  «ελίτ» γνώσης:  Ανθρωπιστικές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

Στυλιανός Χατζηπανάγος

Λέκτορας στο King’s College του Λονδίνου

Η σημασία της δημοκρατίας  και  αναδυόμενες νέες τεχνολογίες εκπαίδευσης στην ανώτερη εκπαίδευση: υπάρχουν στοιχεία σύγκλισης;

13:30-14:30 Γεύμα

14:30-16:00 3^η Συνεδρία

Yves Jeanneret

Καθηγητής πληροφορικής και επικοινωνίας Université d'Avignon et des Pays de Vaucluse

Προβληματισμοί για την κοινή πρόσβαση στη γνώση μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών

Θανάσης Χατζηλάκος

Καθηγητής πληροφοριακών συστημάτων στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου και ακαδημαϊκός υπεύθυνος προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών

Το ψηφιακό χάσμα και οι υπολογιστές στα σχολεία:

Γιατί η ανορθογραφία δεν αντιμετωπίζεται με spellers

Δημήτρης Γκούσκος

Επίκουρος Καθηγητής, Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών

Ανοικτή διακυβέρνηση, διαδραστική αφήγηση, συλλογικά μέσα, παιγνιώδης μάθηση: διαδρομές σε δίκτυα ανθρώπινης σκέψης

16:00 – 16.30 Coffee Break

16:30-18:00 4^η Συνεδρία

Peter Meineck

Αναπληρωτής καθηγητής Κλασσικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ομότιμος καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Nottingham και ιδρυτής του  Aquila Theatre

Ψηφιοποιώντας  Τραγωδία: Νέες τεχνολογίες «μνημειοποίησης»

 

Μίλτος Μανέτας

Έλληνας εικαστικός καλλιτέχνης και διευθυντής του τομέα Νέων Μέσων στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης MACRO της Ρώμης.

Υπαρξιακό κομπιουτινγκ και ο καινούργιος ΜεσοςΝοτος

Ιωάννα Παπαδοπούλου

Aντεπ. μέλος του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Harvard στην Ευρώπη (Ecole Normale, Paris) και ερευνήτρια στο Universite Libre de Brussels

The CHS-Harvard iMouseion Project: a digital environment for interdisciplinary research and publications

EDUCATION AND DEMOCRACY. THE CHALLENGE OF DIGITAL TECHNOLOGY

-------

ONASSIS CULTURAL FOUNDATION

SATURDAY, DECEMBER 1^ST 2012

ABSTRACTS

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΟΜΙΛΙΩΝ

Stamatios M. Krimigis

Demythologizing space: the seminal role of digital technology

At the beginning of the space epoch 65 years ago and for the following two decades, the general public’s impression of space research was through grainy images and obscure descriptions of generally incomprehensible phenomena such as radiation belts and still pictures of the lunar surface. The digital era in space science, although used in spacecraft technologies and communications, did not propagate widely as a public information tool until the 1980s, first with the advent of the Space Shuttle, and later with real-time image transmissions of planetary surfaces and moons from robotic spacecraft such as Voyagers 1 and 2 from as far away as Neptune (6 billion km). Digital technologies made possible, for the first time, notional participation by the public in the adventure of exploration, by seeing images and other data at the same time as the scientists. Slowly, the image of the scientist as present-day «high priest» and carrier of space knowledge has been downgraded and the mythology of space science is being slowly deconstructed.  A consequence of this democratization of knowledge is that the scientist feels the obligation to explain to the sponsors of his/her work (the taxpayers) why continuing to advance new knowledge is worth supporting by society as a whole.

Evi Sachini

Preparing the future of our shared past: developing a common information environment for Greek culture and education

Why is the making of cultural and research content available to a larger audience such an important issue today?

In an era of a serious financial crisis both human relations and key social institutions are under severe stress. Yet, we need to talk about the necessity of making digital culture available to as many people as possible in a way that is most convenient and easy to them.

How can such a technical -or even elitist- issue become such a topical issue at the same time?

The key position of this talk is that using digital technologies in order to make culture available to the broadest possible audience is a necessity rather than a luxury. Especially for Greece and the more so in this economic climate, opening data and content means offering them to re-use with the minimum possible restrictions. 

A key means for achieving this goal is opening up public data. European Union policies for open linked data have a central role in supporting innovation, research and culture. Most importantly, making culture and education available through digital means is a condition for sustainable development, growth, job creation and social cohesion. Comité des Sages has called for a “New Renaissance” by bringing Europe's cultural heritage online. This “New Renaissance” is possible only if the user has in its disposition as many of the key European cultural resources as possible; and this is possible only through open data, content and access, which allows the reinterpretation and re-approaching of European culture.

In this context, National Documentation Centre (EKT) undertakes a number of initiatives that are part of a coherent and well coordinated effort aiming at the online reuse and further dissemination of the Greek cultural and educational resources.  Through the creation of a common open information environment and in collaboration with a number of key research, education and culture institutions, Greek cultural content can be made globally available and reusable allowing novel forms of knowledge production and value creation. In addition, EKT initiatives provide memory, research and education institutions with the tools necessary to make their content and data available to a constantly growing audience.

The “New Renaissance” that the Comité des Sages promises may become reality only when the common European cultural heritage becomes truly available to the peopled of Europe. This will allow end users to approach this heritage in an innovative fashion, using the platforms and technologies of their choice. Greek digital cultural content and data has a crucial role to play in this process, in the same way that Greek culture has played a crucial role during Renaissance itself. It is in our task to turn this vision into reality. 

Για ποιο λόγο είναι ανάγκη να μιλήσουμε σήμερα για ανοιχτά δεδομένα στην έρευνα και τον πολιτισμό; Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση δημιουργεί ρωγμές σε όλους τους θεσμούς και δοκιμάζει τις ανθρώπινες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, κατά πόσο μπορούμε ή πρέπει να ασχολούμαστε με ένα ζήτημα που μοιάζει τεχνικό;

Η θέση που θα υποστηρίξουμε είναι ότι η ανοικτή πρόσβαση στα δεδομένα ειδικά των ερευνητικών και των πολιτιστικών φορέων, είναι για την Ελλάδα του σήμερα όχι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Το άνοιγμα των δεδομένων και του περιεχομένου σημαίνει την παροχή της δυνατότητας σε οποιονδήποτε το θελήσει να έχει πρόσβαση σε αυτά χρησιμοποιώντας τα  με ελάχιστους ή καθόλου περιορισμούς .

Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ανοιχτά διασυνδεδεμένα δεδομένα τα θέτουν στην καρδιά των δράσεων για την καινοτομία, την έρευνα και τον πολιτισμό θεωρώντας τα απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη,  την αύξηση των θέσεων εργασίας και την κοινωνική συνοχή. Ειδικά σε σχέση με θέματα πολιτισμού, το άνοιγμα δεδομένων και περιεχομένου αποτελεί τη βάση για αυτό που η “Επιτροπή Σοφών” της ΕΕ αναφέρει “Νέα Αναγέννηση” των γραμμάτων και των τεχνών. Η Νέα αυτή Αναγέννηση είναι εφικτή ακριβώς επειδή ο πολίτης έχει πια στη διάθεση του το σύνολο των πρωτογενών πηγών και μια σειρά από σημαντικά άλλα δεδομένα που του επιτρέπουν να επαναπροσεγγίσει και να επανερμηνεύσει τον ίδιο του τον πολιτισμό.

Σε αυτή την κατεύθυνση παρουσιάζονται οι δράσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης στο χώρο των ανοιχτών δεδομένων, ως μια ενιαία και συντονισμένη προσπάθεια που αποσκοπεί στο να αναδείξει το περιεχόμενο των φορέων Ελληνικού πολιτισμού ακολουθώντας τις αρχές της ανοιχτής πρόσβασης, των ανοιχτών δεδομένων και της διαλειτουργικότητας. Μέσα από τη δημιουργία ενός ενιαίου πληροφοριακού χώρου και με τη συνεργασία πολλών φορέων, το σύνολο του Ελληνικού πολιτιστικού και ερευνητικού περιεχομένου μπορεί να γίνει προσβάσιμο, σε διεθνές επίπεδο, στον ερευνητή και στον πολίτη εξασφαλίζοντας  πολλαπλές δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης και συνεργατικής παραγωγής νέας γνώσης. Eπιπλέον, οι δράσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης προσφέρουν στους οργανισμούς ιστορικής μνήμης και έρευνας τα απαραίτητα εκείνα εργαλεία, ώστε με τη σειρά τους να μπορούν να διαθέσουν το περιεχόμενο και τα δεδομένα τους με τον πλέον κατάλληλο τρόπο στο κοινό.

Η Νέα Αναγέννηση που επαγγέλλεται η ΕΕ μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο όταν η κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτιστική κληρονομιά γίνει διαθέσιμη στους λαούς της Ευρώπης έτσι ώστε να την προσεγγίσουν, με τρόπο και με μέσα της δικής τους επιλογής, και να υποστηρίξουν  την ανάπτυξη νέων δημιουργικών δυνάμεων. Το Ελληνικό ψηφιακό πολιτιστικό περιεχόμενο έχει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη διαδικασία αυτή, όπως διαδραμάτισε και κατά την ίδια την Αναγέννηση. Εναπόκειται σε εμάς  να κάνουμε αυτό το όραμα πραγματικότητα.

Charlotte Roueché

Sharing learning: teaching sharing

The initial attraction of digital resources for the Classics was as a way of storing and analysing large quantities of data; projects such as TLG (http://www.tlg.uci.edu/) and PHI (http://epigraphy.packhum.org/inscriptions/) started by doing this on CD. The next step was the arrival of the web, which made such resources widely accessible: model sites which took advantage of this are Perseus (http://www.perseus.tufts.edu) or EDH (www.uni-heidelberg.de/institute/sonst/adw/edh/). What then started to become clear was the potential for further enrichment through collaboration - as in the Pleiades project (http://pleiades.stoa.org/) - and sharing data, as in the Papyri.info project (http://papyri.info/).  It has been difficult to adjust to these evolutions. But all scholarship is built on shared wisdom; the digital environment simplifies and accelerates that process. The challenge now is to prepare young scholars for this new world, particularly by sharing reaching resources. While some teaching platforms tend to have a default setting which closes them to outsiders, projects such as iTunesU suggest that the future will be one of open teaching environments, teaching the sharing that students can expect to practice in their careers.

George Metakides

“Digital Enlightenment”: education, rights and trust

Europe’s Age of Enlightenment in the 18^th century came in the wake of a technological and industrial revolution which had a transformational effect on society and created ,via the global spread of printing ,a novel information and communication infrastructure.

Today, the integration of Digital technologies in our lives and ,emblematically, the evolution of the World Wide Web in the last two decades, is having a similarly transformational effect on our societies and on education and governance in particular.

A cornerstone belief of the Enlightenment pioneering thinkers was that free access to information and proper education for all would enable citizens to act with reason in a democracy.

In our “Digital Enlightenment “ approach/movement (see also  http://www.digitalenlightenment.org ) we examine how such beliefs project/present themselves in the emerging context , identify new opportunities as well as challenges and make some recommendations towards a trustworthy use of the coming technologies and their applications

Το κίνημα του Διαφωτισμού τον 18^ο αιώνα ακολούθησε μία τεχνολογική και βιομηχανική επανάσταση που επηρέασε βαθύτατα τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές και δημιούργησε νέες υποδομές επικοινωνίας.

Σήμερα ,η ενσωμάτωση των Ψηφιακών Τεχνολογιών στη ζωή μας και ,εμβληματικά, η εξέλιξη του Διαδικτύου τις δύο τελευταίες δεκαετίες, επιφέρουν  νέους μετασχηματισμούς στην εκπαίδευση και τις δυνατότητες συμμετοχής του πολίτη στα κοινά.

Ακρογωνιαία πεποίθηση των σκαπανέων –στοχαστών του Διαφωτισμού ήταν ότι ελεύθερη και προσιτή πρόσβαση σε πληροφόρηση και εκπαίδευση για όλους αποτελεί προϋπόθεση για την ορθολογική  συμμετοχή/συμπεριφορά των πολιτών σε μια δημοκρατία.

Μέσω της προσέγγισης/κινήματος του « Ψηφιακού Διαφωτισμού» (βλέπε επίσης http://www.digitalenlightenment.org) , εξετάζουμε   τέτοιες αξίες και πεποιθήσεις όπως αυτές παρουσιάζονται σήμερα , προσπαθούμε να προσδιορίσουμε νέες ευκαιρίες καθώς και κινδύνους και κάνουμε ορισμένες προτάσεις  για την αξιόπιστη χρήση των επερχόμενων τεχνολογιών και των εφαρμογών τους   

 

Donna Kurtz

Democratization of élite knowledge: Humanities at Oxford University

Digital technologies have transformed our lives. Unlike many scientific advances in the past they have spanned the globe with remarkable speed and crossed socio-economic barriers. Their effect on education has been revolutionary, and not universally welcomed, particularly in the Humanities. Since I have had the privilege of an academic career in a university that can be seen as the world’s finest in the Humanities, I welcome the opportunity to address the democratization of education. As an American I like to think I can view the University impartially. My interest in digital technologies, which began in 1979, has been focused on the study of the human past - the foundation of Humanities. It was stimulated, sustained, and propelled forward by a commitment to using digital technologies to make the highest quality scholarly data available to everyone everywhere. My presentation will, therefore, be based on personal experience - of privilege and social responsibility. It will offer one university as a case study in the challenges digital technologies bring to élite education.

Stylianos Hatzipanagos

The meaning of democracy and emergent educational technologies in higher education: any evidence of convergence?

The talk explores the relationship between the moral meaning of democracy (according to Dewey, 1916) to provide opportunities for development afforded by all and emergent educational technologies. A conflict seems to evolve around recent financial cuts in higher education and opportunities afforded by new educational technologies and learning set-ups that are designed or used to support learners outside institutional boundaries. It focuses on two examples of such digital technologies: social media and open educational resources and evaluates the impact these have had so far on student learning and any potential they might have to shape future educational practice.

Yves Jeanneret

Heritage and disruption in the sharing of knowledge in computer
mediated communication
The emergence and the development of the various objects we used to
call "new technologies of communication" can hardly be regarded today as
a new phenomenon. On the one hand, new tools and forms of communication
constantly appear in a world which is obsessed by the idea of future;
but on the other hand, the community of users, observers, researchers
has gradually developed a reflexive analysis of what is at stake in the
new forms of communication. In this context, the long time visions have
a growing influence. The communication aims to demonstrate that this
historical point of view is crucial when we want to discuss, as in the
dialogs, the relation between media, knowledge and culture. It is
proposed to consider that computer mediated communication draws its
social and cultural strength, not from the capacity of creating a
“second world”, different from the one we live in, but from the ability
of capturing, configuring, transforming all the fundamental disciplines
of cultural elaboration, in order to create new situations, freedoms and
powers. It is even true in its last developments in the fields of
mobility, virtual simulations and social media. So, it is at the edge
between the conscience of cultural heritage and new situations that the
opportunity and risks for culture, education and democracy can be
scrutinized, far from the euphoric or apocalyptic predictions.

Thanasis Hadzilacos

ICT in schools and the digital divide: Illiteracy cannot be fought with spellers

Throughout history social inequalities have been dealt with through education, taxes or revolutions. The so-called ‘digital divide’, this new social inequality of the Information Society, although clearly stemming from differences in power and wealth, and visible along age, sex, schooling and race lines, looks like a prime target for education. One of the reasons advanced for utilizing ICT in Education is to cope with the digital divide: computers and networks at schools are supposed to bridge this new inequality, just like universal literacy from schooling helps to deal with social inequalities in general.

However, the digital divide constitutes a much subtler social discrimination than the classic economic and class inequalities, which is reflected in the fact that dealing with it depends on the type of ICT utilization in education, rather than the amount of it. Unqualified use of computers and networks in schools might sharpen or hide the digital divide rather than alleviate it.

The new literacies may widen social schisms not only because they intensify the distance between the haves and the have-nots, just like any other technology. In this presentation we shall discuss the qualitative ways in which their affordances may widen social schisms, as well as the conditions for this not to happen –for if Knowledge is dangerous, the solution is not ignorance but wisdom.

Στην παγκόσμια ιστορία οι κοινωνικές ανισότητες αντιμετωπίζονται με εκπαίδευση, φόρους ή επανάσταση. Το λεγόμενο ψηφιακό χάσμα, η νέα κοινωνική ανισότητα της Κοινωνίας της Πληροφορίας, παρότι αναντίρρητα πηγάζει από διαφορές εξουσίας και πλούτου, και συμπορεύεται με διαφορές ηλικίας, φύλου, μόρφωσης, και καταγωγής, μοιάζει  ιδανικός στόχος για την εκπαίδευση. Ένα από τα επιχειρήματα υπέρ της αξιοποίησης των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στα σχολεία είναι και η αντιμετώπιση του ψηφιακού χάσματος: οι υπολογιστές και τα δίκτυα, λέει, θα γεφυρώσουν αυτή τη νέα ανισότητα, όπως η υποχρεωτική εκπαίδευση, το σχολείο για όλους, με την εξάλειψη της αγραμματοσύνης βοήθησε στην αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων γενικότερα.

Όμως το ψηφιακό χάσμα είναι πολύ πιο ‘ύπουλο’ από τις κλασικές οικονομικές και ταξικές διαφορές κι αυτό αντανακλάται στο γεγονός ότι η υπέρβασή του δεν εξαρτάται τόσο από την ποσότητα όσο από το είδος της αξιοποίησης των ΤΠΕ στα σχολεία. Απερίσκεπτη χρήση των τεχνολογιών στο σχολείο μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε οξύτερο, αν και καλυμμένο, ψηφιακό χάσμα.

Όπως κάθε νέα τεχνολογία, οι ΤΠΕ και οι συνακόλουθοι γραμματισμοί έχουν τη δύναμη να εντείνουν τα κοινωνικά χάσματα, αφού μεγαλώνουν οι δυνητικές αποστάσεις μεταξύ αυτών που τις κατέχουν και αυτών που τις στερούνται. Στην ομιλία αυτή θα διερευνήσουμε και τους ποιοτικούς τρόπους με τους οποίους οι Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση ενδέχεται να εντείνουν ή να συγκαλύψουν αντί να γεφυρώσουν το ψηφιακό χάσμα, καθώς και τους όρους για να μη συμβεί αυτό –γιατί αν η Γνώση συνιστά κίνδυνο, η λύση δεν είναι η Άγνοια αλλά η Σωφροσύνη^[1].

Dimitris Gouscos

Open governance, interactive storytelling, social media, playful learning: paths across networks of human thought

This presentation will focus on concepts that underpin and cohere developments and applications of modern digital media, such as communication, as a process for sharing meanings, openness, as a framework for peer-to-peer participation, interactivity and collectivity, as frameworks for creativity, collaboration and innovation, as well as playability, as a framework for learning. To this end, references will be made to applications of digital media in open governance, interactive storytelling, social networks and digital games, as well as to indicative examples from digital media projects and technological platforms from Greece and abroad, with the objective to highlight common principles and lines of thought that traverse these domains and liaise their determinants.

Η παρουσίαση θα εστιάσει σε έννοιες που διέπουν και συνέχουν την ανάπτυξη και τις εφαρμογές των σύγχρονων ψηφιακών μέσων, όπως η έννοιες της επικοινωνίας, ως διαδικασίας διαμοιρασμού σημασιών, της ανοικτότητας, ως πλαισίου ισότιμης συμμετοχής, της διαδραστικότητας και της συλλογικότητας, ως πλαισίων δημιουργικότητας, συνεργασίας και καινοτομίας, καθώς και της παικτικότητας, ως πλαισίου μάθησης. Προς τούτο, θα συμπεριλάβει αναφορές σε εφαρμογές των ψηφιακών μέσων στην ανοικτή διακυβέρνηση, την διαδραστική αφήγηση, τα κοινωνικά δίκτυα αλλά και τα ψηφιακά παιχνίδια, καθώς και ενδεικτικά παραδείγματα από παραγωγές ψηφιακών μέσων και τεχνολογικές πλατφόρμες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με στόχο να αναδειχθούν κοινές αρχές και γραμμές σκέψης που διατρέχουν τους χώρους αυτούς και συνδέουν τις ορίζουσες έννοιές τους.

Peter Meineck

Digitizing Tragedy: the new technology of memorialization

In this talk I will discuss the use of new technologies in social media being used as part of the National Endowment for the Humanities/Aquila Theatre Ancient Greeks Modern Lives program (www.ancientgreeksmodernlives.org). This visits 100 underserved communities in the United States with a performance program of scenes from Greek drama performed by actors to audiences of combat veterans and the public, followed by a town hall style meeting where difficult questions inspired by the ancient material are discussed. The new phase of the program entitled YOUSTORIES, brings new technologies available via social media platforms into play with the development of a new mobile application that allows people to engage with the ancient material and then record their own stories. These are then uploaded, moderated and collected by the Library of Congress. In this way new digital technologies are enabling huge advances in the oral transmission of personal narratives, the collection of data and the archiving of testimonies. 

Miltos Manetas

Existential computing and our new MiddleSouth

“Our lifestyle is now updated in real time.

At the same time, all kinds of distances

are cancelled. Everywhere in the world South

and North become just one: NORTH.

In the Western territories of the Northern World

and mostly in Europe, a new MIDDLE SOUTH is born.

In the NORTH, the deal between society and government was always clear. If it deals with fascism, society has to obey; if it deals with democracy, society has to debate. In both cases – in the NORTH – art is the authorized voice of society. Therefore, during democracy, art HAS to debate.

In the old South, the deal between society and government was never clear and it is not clear at the new Middle South either.

This new MIDDLE-SOUTH is already visible in the self-transforming territories such as Greece and Italy below Rome. People there aren’t perfectly comfortable: even if they accept the ultra-modern NORTHERN lifestyle, there are those who are searching for an art that’s somehow different from the very successful industry of isolation that contemporary art has become.

In the NORTH, most public money is spent to protect. When fascism reigns, culture is protected by regulation. But even when there is democracy and culture seams free, it is still controlled in elaborate, quite religious ways: art institutions are the new Temples and their directors the new high priests. As for the artworks, these have to make it to the collections of the Museums as a sacrifice: artefacts of propitiation and worship.

The people of the new MIDDLE SOUTH are not fully happy with the Church of Art and they are already looking for alternatives. Art forms in websites, videogames and software, can pass from one computer to another, from one network to another, can belong to collections and at the same time to everyone: they are digital graffiti.

In cities such as Rome, where real graffiti are either immediately erased or blackened out, such things as Digital Graffiti are absolutely necessary. Speaking about Rome, I believe that this city is the capital of the new MIDDLE SOUTH. It is an important city, the way Berlin was once important, because in Rome, like in Berlin once, there is an emblematic wall: the Vatican Wall. On that ancient wall, the new wave of the Middle South crashes. The Vatican Wall is the first obstacle that the new MIDDLE SOUTH needs to throw down. In the process, all kinds of signed graffiti such as Sistine Chapel will be liberated and that will bring an air of good luck to the entire art of the new MIDDLE SOUTH…”

 

 

Ioanna Papadopoulou

The CHS-Harvard iMouseion Project: a digital environment for interdisciplinary research and publications (IT architects: Said-Esteban Belmehdi, F. Recher).

Digital technology has affected profoundly the circulation of information and has created a fabulous potential for the dissemination of knowledge. This major scientific and social revolution has affected the academic environment and its relation to the general public. Specialised information becomes now more easily available and is not confined to dedicated fora. Still it is evident that availability does not guarantee equal access to knowledge. In this brave new world where information and education are often considered equivalent, academics have important challenges to face. Digital technology is not an inert recipient, it can offer new ways to tackle old or new problems, it allows to rethink the ways we practise research, teaching, publishing. The CHS Harvard iMouseion Project (US and Europe based) aims at associating concepts and tools. It is a new virtual research environment where scholars and IT architects interact closely to create processes and tools that support innovative models of interdisciplinary research and that result in collaborative forms of digital publication. The term "iMouseion," conveys the idea of a multimedia virtual laboratory inspired by the paradigm of the Library of Alexandria: it connotes groups of scholars willing to work on experimental teaching and publishing methods. The iMouseion aims at enhancing scholarly collaboration, at making available reliable scholarly results to a non-specialist public, and at supporting interdisciplinary curricular development. Long-term availability of the tools produced is one of the driving forces of the Project. 

---

[1] Isaac Asimov